جنبش سکولار دمکراسی چتر فراگیر
همهء نیروهای سکولار دمکرات است که نه می تواند مُبلغ نظام سیاسی معینی و نه ایدئولوژی
خاصی باشد. هدف این جنبش برچیدن بساط جمهوری اسلامی و قانون اساسی اسلامی آن و
تدوین و به ثبوت رساندن قانون اساسی سکولار دمکرات است تا پس از استقرار آن،
همهء سامان های سیاسی، با هر ایدئولوژی معین، امکان یابند در فضایی کاملاً
دمکراتیک و آزاد برای در اختیار گرفتن مدیریت دولت، آن هم برای مدت زمان معینی به
رقابت با یکدیگر بپردازند. جنبش سکولار دمکراسی اپوزیسیون حکومتها است و نه
دولتها. دولتها متعلق به احزاب سیاسی هستند که در همایشی عمومی، به زیر چتر جنبش
سکولار دمکراسی، از دستاوردهای دمکراسی پاسداری میکنند.
کوروش اعتمادی
۶ اسفند ۹۳
****
روندِ شکل گیری ائتلافات سیاسی بر حول محور یک ایدئولوژی معین
صرفاً محصور خواهد شد به اتحاد بخشی از نیروهای اپوزیسیون که به لحاظ ایدئولوژیک
به یک خانواده مشترک تعلق دارند. همبستگی سیاسی حولِ محور ایدئولوژی خاص در ماهیت
امر چندان تفاوتی با خواستِ پیروان دینی که برای برپایی «مدینهء فاضله»ی قصد بسیج
اُمت خود را دارند ندارد. جامعهء سیاسی ایران به لحاظ فکری همانند جامعه شهروندی،
جامعه ای است چندگانه که در برگیرندهء نحله های فکری و سیاسی گوناگونی است. نادیده
گرفتن این تنوع فکری حاکی از تنگ نظری و بی اعتقادی به اصولِ سُلوک سیاسی است که
تکثر در جامعه را نفی کرده و بدنبال هم پیمانی عمومی نیست. اما اگر ما، از هم
اکنون، اصل چند گانه سیاسی و فرهنگی کشور خود را پذیرفته باشیم، و یا برای رقبای
سیاسی خود حقوقی برابر در راستای موجودیت شان و در مقابل قانون قائل باشیم بسهولت قادر هستیم پیش
زمینه های یک همبستگی ملی را هموار کنیم.
ائتلاف سیاسی همگانی در جامعه ای با تنوع سیاسی ،
یعنی چشم پوشی از حداکثرهای باورهای سیاسی و ایدئولوژیک و هم پیمانی حول منشوری
دمکراتیک که مطلوب همگان باشد و همه خود را در چارچوب آن ذینفع ببینند.
منشور سکولاریسم و منشور جهانی حقوق بشر هیچگاه
ماهیتی ایدئولوژیک و هرگز تعلق خاطر ی به گروه و یا طبقه اجتماعی معینی نداشته. همگان فارغ از وابستگی
سیاسی، فرهنگی، جنسیت، اجتماعی و اقتصادی شان در برابر این دو منشور از حقوق
سیاسی، فرهنگی و اقتصادی یکسانی برخورد می باشند. از این رو اندیشهء سکولاریسم خود
را مقید به «آرمانشهری» که آروزی گروه و دسته ای سیاسی خاصی میباشد نمی
داند. به یک کلام، دولت و حکومت بر آمده از اندیشهء سکولار دمکراسی از آن هیچ
دستهء و گروه اجتماعی معینی نیست و بعبارتی همگان در آن ذینفع هستند.
جنبش سکولار دمکراسی چتر فراگیر همهء نیروهای سکولار
دمکرات است که نه می تواند مُبلغ نظام سیاسی معینی و نه ایدئولوژی خاصی باشد.
هدف این جنبش برچیدن بساط جمهوری اسلامی و قانون اساسی اسلامی آن و تدوین و به
ثبوت رساندن قانون اساسی سکولار دمکرات است تا پس از استقرار آن، همهء سامان
های سیاسی، با هر ایدئولوژی معین، امکان یابند در فضایی کاملاً دمکراتیک و آزاد
برای در اختیار گرفتن مدیریت دولت، آن هم برای مدت زمان معینی به رقابت با یکدیگر
بپردازند. جنبش سکولار دمکراسی اپوزیسیون حکومتها است و نه دولتها. دولتها متعلق
به احزاب سیاسی هستند که در همایشی عمومی، به زیر چتر جنبش سکولار دمکراسی، از
دستاوردهای دمکراسی پاسداری میکنند.
تمام تلاش این است که جنبش سکولار دمکراسی را به میدانِ
نبرد ایدئولوژی ها مبدل نکنیم، آن را همانند یک تشکل سیاسی حزبی سامان ندهیم و بر
خاصیت همگانی و ملی بودن آن اصرار ورزیم. منشور جنبش سکولار دمکراسی منشور تعیین
ماهیت حکومتی است که حق برابر و یکسان همهء آحاد اجتماعی و دسته بندی های سیاسی و
ایدئولوژی های گوناگون در برابر قانون را یکسان محترم برشمارد. بالطبع در هر نظام
سیاسی دمکراتیک، احزاب گوناگون با باورمندی به ایدئولوژی های گوناگون حق موجودیت
دارند و میبایست برای تصاحب قدرت دولتی به رقابت با یکدیگر بپردازند.
بدین خاطر، در روند تثبت و استقرار
دمکراسی، مردم و پارلمان مسئولیت ادارهء حکومت و دولت برگزیده مردم را دارند و
متقابلاً، احزاب سیاسی مسئول ادارهء دولت هستند. بدینسان، در هر دمکراسی مدرن،
بسیار مهم است که محدودهء وظایف و رابطهء احزاب سیاسی با حوزهء دولت و حکومت را
معین کرد و یادآور شویم که حزب سیاسی در تغییر ماهیت و محتوی حکومت فاقد هرگونه
اختیارات حقوقی است، امّا مدیریت دولت و جامعه، آن هم در مدت زمان معینی را در
چارچوب قانون اساسی بر عهدهء احزاب است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر