حضور القاعده در ایران، از آغاز تا بامروز
اگر آمریکا و هم پیمانان بین المللی اش در گامِ نخستِ مقابله خود با جمهوری
اسلامی به گزینه نظامی متوسل نشوند و در مقابل طرح تحریمهای اقتصادی یکپارچه ای را
علیه جمهوری اسلامی به اجراء بگذارند، این اقدام تنبهی جمعی به معنای جدی ترشدن
بحران است که هیچ راه حلی منطقی و بدون نزاع رو در رو را نمیشود برایش
متصورشد. به همان شکل وقتیکه آمریکا و هم پیمانانش متوجه شدند راهی برای
توافق با رژیم صدام حسین باقی نمانده، ابتداء به تنبیهات اقتصادی روی آوردند.
تحریم اقتصادی مقدمه ای شد برای اجرای گزینه نظامی و اشغال خاک عراق در سال 2003 . از سویی دیگر آگاهیم که جمهوری
اسلامی تجربه حکومتهای هم کیش خود در خاورمیانه را در پسِ ذهن دارد و مشاهده کرده
است که قذافی علیرغم پذیرش تمام خواستهای غرب در تسلیم همهء پروژه های تولید سلاح
های کشتار جمعی خود به چه سرنوشت دردناکی دچار آمد. امّا آنچه که میشود در
رابطه با سرنوشت حکومتهای یاغی در منطقه تصور کرد و پیش بینی کرد، فروپاشی و سقوط
ذلت بار آنها است که توانِ انطباق خود با نُورمهای امروز جامعه جهانی را ندارند.
این وضعیت نابهنجار بار مسئولیت روشنفکران و فعالین سیاسی این جوامع را صد چندان
میکند که همه بطور جدی در اندیشه تدبیر عاجلی باشند تا خلاء سیاسی فروپاشی رژیم
های توتالیتر در منطقه را با آلترناتیوی مدرن و دمکراتیک جبران کنند.
کوروش اعتمادی
۳۰ دسامبر ۲۰۱۱
****
